| Abstract : |
De geïnterviewde ziekenhuizen ervaren allemaal dezelfde problemen bij het implementeren van EWS.
Artsen en verpleegkundige stippen aan dat de implementatie een aanzienlijke verhoging van de werklast met zich meebrengt. De verpleegkundigen moeten een verhoogde opvolging van de parameters doen en dit ook steevast noteren in het verpleegkundig dossier. In ziekenhuizen die volledig elektronisch werken, is dit probleem minder aan de orde. Deze ziekenhuizen geven aa dat de werklast vooral verhoogt door de stijging van de observatiefrequentie. Het werken met EWS in het elektronisch verpleegkundig dossier lukt goed.
Een belangrijk obstakel is dat EWS niet universeel toepasbaar is, maar een houvast
om verder op te bouwen. EWS moet specifiek per afdeling bekeken worden en aangepast worden indien nodig. Dit vraagt veel tijd. Bovendien is de expertise nog niet aanwezig in het team van verpleegkundigen en artsen. Het vraagt tijd en moeite om artsen en verpleegkundigen op te leiden om EWS juist toe te passen.
Niet alle artsen zijn even bereidwillig om de verantwoordelijke taak van contactpersoon op zich te nemen. Dit maakt het voor de verpleegkundigen moeilijk om gemotiveerd te blijven om EWS te gebruiken.
Verpleegkundigen en artsen moeten op één lijn staan om EWS juist te kunnen toepassen. Dit is niet in alle ziekenhuizen vanzelfsprekend. Het belang van EWS moet onderstreept worden en doordringen binnen dit publiek.
Een ziekenhuis geeft aan dat het opvallend is dat zo een eenvoudig systeem zo moeilijk te implementeren valt. Het draagvlak, alsook de bevoegdheden tot ingrijpen bij het niet naleven van de afspraken, zijn cruciaal. |
Home 
