| Abstract : |
Een fascinatie voor de rol die gebruiksvoorwerpen innemen in het dagelijkse leven groeide uit tot een onderzoek naar het ontwerpen van sieraden volgens een eigen ontwerpmethodiek. Gebruiksvoorwerpen waarmee we dagelijks geconfronteerd worden verwonderen ons niet meer, we merken ze amper nog op. We zijn gewend aan hun vorm en hun schijnbaar feilloos functioneren. We gaan ervan uit dat ze er zo horen uit te zien en vergeten zelfs het design erachter. Ironisch genoeg is deze onzichtbaarheid het gevolg van hun perfect functioneren en doelmatig design.
Dit artikel beschrijft de zoektocht om geïnspireerd door een gebruiksvoorwerp te komen tot sieraden. Hiervoor gebruik ik een, op het eerste zicht, systematische methodiek die zorgt voor inspiratie en een beter begrip van het ontwerpproces.
Het artikel gaat enerzijds dieper in op de fenomenologie (zie hoofdstuk 1), voornamelijk de visies van Heidegger en Merleau-Ponty. De fenomenologie werd ingezet om tot een beter begrip te komen van hoe de dingen zich aan ons tonen en wat zorgt voor hun onzichtbaarheid.
Anderzijds bespreek ik verschillende Ontwerpmethodologieën en methodes en hun rol bij het ontwerpen (zie hoofdstuk 2).
Beide aspecten komen samen in de bespreking van mijn eigen werk (zie hoofdstuk 3). |
Home 
