| Abstract : |
Inleiding: De inleiding beschrijft de invloed van de ouders op de sociaal-emotionele ontwikkeling van het kind tussen 6 en 12 jaar in India, Jaipur en de daaraan gekoppelde ontwikkelingskansen.
Doel: Het doel van het onderzoek was het stimuleren van de sociaal-emotionele ontwikkeling aan de hand van spel. Hierbij werd de invloed van de ouders, door specifieke gedragsveranderingen, op de sociaal-emotionele ontwikkeling nauw geobserveerd.
Methode: Voorgaand aan specifiek onderzoek werd er literatuur bestudeerd in functie van het belang van de sociaal-emotionele ontwikkeling. Hierna werd er een cultureel aangepaste observatielijst opgesteld vertrekkend van de ASQ-SE (Ages and Stages Questionnaire-Social Emotional). Deze observatielijst werd gehanteerd binnen alle contactmomenten, zijnde: speelpleinwerking, ‘home visits’, ‘parents meeting’, ‘teachers meeting’ en klasobservaties. Alle geobserveerde informatie werd geëvalueerd en gelinkt aan de observatielijst.
Resultaten: De resultaten beschrijven de specifieke observaties uit alle bovenstaande contactmomenten. Deze observaties baseren zich op: communicatie, uiten van gevoelens, gebruik van humor en fantasie in spel, spelcontact, peergroepen, concentratie, volgen van instructies, beurt afwachten, afronden van activiteiten en aanraken binnen spel. Gedurende de ‘home visits’ werd duidelijk dat de stimulatie binnen de sociaal-emotionele ontwikkeling sterk cultureel afhankelijk is.
Conclusie: Er kan gesteld worden dat de stimulatie van ouders door spel binnen de thuissituatie beperkt is, omwille van de noodzaak tot langdurige arbeid door armoede. Toch stimuleren de ouders de kinderen tot het participeren aan de ‘playground’, omwille van de veilige spelomgeving binnen Fun and Child school II. Er werd een verandering in de stimulatie vastgesteld rond de leeftijd van 6 jaar.
Trefwoorden: sociaal-emotionele ontwikkeling, kinderen, ouders, spel, kansarmoede |
Home 
