| Abstract : |
Inleiding: Personen met centraal neurologische aandoeningen worden vaak geconfronteerd met sensomotorische disfuncties, dewelke ernstige beperkingen opleveren in de bovenste- en onderste extremiteiten. Hierdoor is er nood aan cliënt- en taakgerichte revalidatie, met als grootste prioriteit het herstel van de arm-handfunctie. De i-ACT, die als doel heeft een dergelijke revalidatie te stimuleren zonder extra inzet van therapeuten, zou een hulpmiddel kunnen zijn.
Doel: Dit onderzoek beoogt de effectiviteit van de i-ACT op vlak van functioneren, levenskwaliteit en motivatie bij personen met centraal neurologische aandoeningen nagaan.
Methode: Na een literatuurstudie aangaande de effecten van verschillende bewegingsdetectiesystemen op verschillende centraal neurologische aandoeningen, werd een kwantitatief praktijkonderzoek uitgevoerd in één revalidatiecentrum. Hiervoor kregen de deelnemende cliënten, gedurende zes weken, drie keer per week 45 minuten training met de i-ACT. Om de effectiviteit van de i-ACT na te gaan, werden op bepaalde tijdsstippen, diverse assessments afgenomen.
Resultaten: Twee van de drie geïncludeerde cliënten hebben vroegtijdig het kwantitatief praktijkonderzoek verlaten. Een verbetering op vlak van de mobiliteit in de bovenste extremiteiten (WMFT), de rompstabiliteit (TIS) en de actieve schouderflexie in de rechter lichaamszijde (AROM) wordt waargenomen na een trainingsperiode met de i-ACT. Bovendien is de zelfperceptie voor de uitvoering van de handtaken (MAM-36) en omtrent ADL-vaardigheden (COPM) gestegen. Doch wordt een hogere mate van vermoeidheid (MFIS) en een verminderde levenskwaliteit (SF-36) geconstateerd.
Conclusie: De i-ACT biedt positieve uitkomsten op vlak van functionaliteit van de bovenste extremiteiten en rompstabiliteit. Verder onderzoek naar de effectiviteit van de i-ACT is nodig.
Trefwoorden: Centraal neurologische aandoeningen, cliënt- en taakgerichte revalidatie, i-ACT, effectiviteitsstudie
|
Home 
