| Abstract : |
Dit onderzoeksartikel gaat over de manier waarop we naar mekaar kijken in een maatschappij waarbij we constant visuele informatie te zien krijgen. Aangezien deze beeldenstroom zeer vluchtig is bekijken we deze heel oppervlakkig, naar mijn mening doen we dat ook met elkaar. In dit artikel wordt vooral gefocust op hoe de vrouw gezien wordt en hoe de vrouwen die in mijn werk figureren daarmee omgaan. Ik zal dit beschrijven door eerst mijn uitgangspunt te schetsen. Daarna volgt er een tekst die ontstaan is in samenwerking met Wim Van der Celen. Als reactie hierop beschrijf ik kort het verschil tussen de blik en het zien, waarna ik verder inga op hoe de vrouw bekeken wordt en zelf kijkt in het hoofdstuk 'gender en sociale media’. Als laatste onderdeel van de theoretische omschrijving van mijn uitgangspunten leg ik mijn titel van mijn afstudeerproject uit, 'The lights are on but no one’s home’. Mijn werken worden besproken in het hoofdstuk 'procesbeschrijving’, ook schets ik hier mijn toekomstvisie. Waarna ik kort tracht te schetsen bij welke andere kunstenaars ik mij aansluit. Hieruit concludeer ik dat ik de kijker een spiegel wil voorhouden, mijn instagramgeneratie tonen, waar ik niet voor of tegen ben maar deel van uitmaak. |
Home 
