| Abstract : |
Deze dubbelpublicatie is een verwoede poging om dichter te komen bij mijn vader, die ik op vierjarige leeftijd verloor. Wat vaststaande feiten leken, bleken slechts losse herinneringsflarden, hier en daar zelfs verzinsels. Toch voelen deze net zo vertrouwd en waar aan als wat voor feiten moet doorgaan. Meer zelfs, ook voor die 'valse’ herinneringen verzamelde ik bewijsmateriaal om ze vooralsnog te staven, hard te maken. Wat daarbij ontstaat is een caleidoscopisch netwerk van brokstukken en splinters. |
Home 
