| Abstract : |
k merkte dat veel kinderen het moeilijk hebben om hun emoties te kunnen en te durven
uiten. Ze willen zich niet kwetsbaar opstellen of vinden er de juiste woorden niet voor. Ik wil
met de methode Het Toverbos de kinderen stimuleren om over hun gevoelens en ervaringen
te praten om zo de sociaal – emotionele ontwikkeling preventief te ondersteunen. Ik
onderzocht of de methode Het Toverbos invloed heeft op de uiting en benoemen van
emoties bij driejarige kleuters. Om een antwoord te krijgen op deze onderzoeksvraag stelde
ik drie deelvragen op. Eerst zocht ik op wat de methode Het Toverbos inhoudt en hoe het
spel verloopt in de eerste kleuterklas. Daarvoor gebruikte ik hoofdzakelijk de boeken
"Emoties in de kleuterklas "en "Beter omgaan met de emoties van kleuters" (Jeannin,
Adriaenssens, Mertens, 2008, Malfait, Jeannin,2012). Na acht Toverbossessies kwam ik tot
de conclusie dat de kleuters in Het Toverbos hun problemen makkelijker oplossen dan bij het
hoekenspel. Dit zou te verklaren zijn doordat de kleuters in Het Toverbos een dierenrol
aannemen en Grote Vogel steeds aanwezig is. In de hoeken is er minder toezicht. De
kleuters spelen zelfstandiger en hun eigen karaktereigenschappen komen sneller tot uiting.
Mijn conclusie is dat er tussen de kleuters onderling een grotere samenhorigheid gekomen is
doordat ze samen spelen en oplossingen bedenken. De drukkere kleuters kregen doorheen
de sessies meer empathie en deelden sneller het aangeboden materiaal. De stillere kleuters
vonden hun toevlucht bij Grote Vogel om contact te leggen met andere kleuters waar ze
minder vaak mee spelen. Het uiten van de emoties verloopt al wat vlotter. De kleuters komen
sneller hun probleem bespreken en hulp vragen. Het benoemen van de emotie blijft moeilijk.
Ik verwacht dat na een langere periode van Toverbossessies de kinderen hun emoties
gemakkelijker kunnen verwoorden. |
Home 
