Samenvatting :
In de jaren negentig groeide, in de gezondheidszorg, het bewijs dat door tijdige herkenning van de eerste signalen van klinische achteruitgang bij patiënten, onbedoelde schade (met in het ergste geval overlijden) kon worden voorkomen. Deze eerste signalen werden gevormd door afwijkende waardes van de (vitale) parameters. Vanaf deze tijd werden verschillende waarschuwingsmodellen voor volwassen ontwikkeld en later, vanaf 2005, werd de essentie van een pediatrisch model erkend. Toegegeven werd, dat andere parameterwaardes gebruikt moesten worden bij deze doelgroep en men kwam uit voor de grotere kwetsbaarheid van het kind. Om de gezondheidstoestand van een kind te kunnen beschermen, is een goede observatie en interpretatie van verschillende parameters noodzakelijk. Hoewel dit theoretisch, door middel van opleidingen en bijscholingen, goed haalbaar is, lijkt de uitvoering ervan in de praktijk lastiger te zijn. Zo ook op de afdeling pediatrie van het Mariaziekenhuis te Overpelt.
De verpleegkundigen, die op deze afdeling werken, gaven aan hulp nodig te hebben bij de ontwikkeling van een goed werkende observatiemethode. Het ontbreken van een systematisch beleid, waardoor een vaste structuur en eenduidige handelswijze op deze pediatrische afdeling niet aanwezig zijn, is dan ook de aanzet van dit thesiswerk. Het doel van deze thesis is het introduceren van een Early Warning Systeem (EWS), dat enerzijds de observatie van het kind meer gestructureerd doet verlopen met de nodige gekoppelde (preventieve) interventies, anderzijds de vooraf opgestelde prioriteiten, zoals het comfort van het kind, een niet te hoge werkdruk van de verpleegkundige en de betrekking van de ouders in de zorg te verzekeren.
Nadat verschillende literatuurstudies over het (Pediatric) EWS en het ontstaan hiervan waren uitgevoerd, werd gekeken naar verschillende, belangrijke (vitale) parameters. Vervolgens werd contact opgenomen met diverse ziekenhuizen en bezochten we het ZOL te Genk, het UZA te Antwerpen en het St.-Radboud UMC te Nijmegen (Nederland), waar we informatie verkregen over het door dat ziekenhuis gebruikte PEWS. Ook andere waarschuwingsmodellen, zoals het PRESS-model en het triagesysteem werden onder de loep genomen. Met al deze gegevens waren wij tenslotte in staat om zelf een Pediatric Early Warning System voor het Mariaziekenhuis te ontwikkelen.
In maart werd het ontwikkelde systeem op de kinderafdeling ingevoerd en nadat een evaluatieformulier was opgesteld, konden de eerste resultaten eind april worden ingezien. De meeste verpleegkundigen en artsen zijn erg enthousiast over het werk en zien de effectiviteit en efficiënte van het ontwikkelde model in. Enkele zorgverleners zijn echter bang, dat de werkdruk hoger zal komen te liggen en dat het discomfort van het kind zal toenemen. Bewezen kan echter worden, dat het genoemde ongemak zal verminderen, wanneer er langere tijd, systematisch met dit systeem gewerkt wordt. Benodigde aanpassingen kunnen bovendien later nog toegevoegd worden.
Concluderend kan worden vermeld, dat een gestandaardiseerd gebruikt van het Pediatric Early Warning system zal bijdragen tot een betere patiëntveiligheid en tot een verhoging van de gehele zorgkwaliteit. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Meersman, A., van Kempen, I., Lambertz, C., De Waele, J. (2015). Het PEWS. Wanneer nauwkeurigheid noodzakelijk is en comfort van groot belang.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-Healthcare.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8214b78acca014c32724c24299d.
|
Home 
