Samenvatting : Onze hedendaagse samenleving vertoont een sterke drang naar controle en doelmatigheid. In deze scriptie betoog ik dat een houding die gebaseerd is op louter weten, tellen en kennen tekortschiet voor een doorleefde ervaring. De vraag is hoe we daar als mens mee omgaan en hoe we het kwantitatieve tellen en kennen kunnen ombuigen naar een kwalitatief vertellen en verkennen?
Hoe kunnen we een doelmatige benadering, waarin het doel strak voor ogen wordt gehouden, verrijken met een leven op de tast – een aftastende, experimentele houding? Vooraleerst onderzoek ik hoe vanuit het geheugen en de verbeelding onze blik op de wereld wordt geboetseerd. Meer in het
bijzonder ga ik in op het belang van het geheel aan zintuigen die nodig zijn bij de totstandkoming van deze waarneming. Wanneer een beeld de verbeelding prikkelt, overstijgt het de louter visuele waarneming. Aanvullend betoog ik dat verkennend vertellen voor zowel kunstenaar als toeschouwer de mogelijkheid opent tot ronddwalen in het beeld.
Het complexe beeld fungeert als vitale omgangsvorm voor tekenen op de tast, waarbij naast het visuele ook de overige zintuigen worden gemobiliseerd. Tekeningen op muurgroot formaat openen hierbij een fysieke, vitalistische speelruimte. Op zoek naar hoe ik die manier van werken eigen kan maken, waag ik al struikelend de sprong.
|
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Loos, L. (2020). Van KENNEN naar VERKENNEN. Al hink-stap-springend struikelen.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a821722d5abe01722d7167320a1f.
|