Samenvatting :
De ruimte tussen personen, objecten en de ruimte waarin ze zich bevinden, bezit ondanks zijn onzichtbaarheid steeds een aanwezig spanningsveld. Deze aanwezigheid wordt door ons aangevoeld, zonder dat we deze ruimte kunnen aanraken. Vanuit deze fascinerende aanwezige onzichtbaarheid vertrekt dit onderzoek.
Eerst ik vanuit de (hedendaagse) kunstwereld op zoek naar voorbeelden van tussenruimtes als concept of uitwerking. Hiermee maak ik een onderverdeling in methodes waarbinnen kunstwerken en technieken vallen. Hierbij wil ik wel duiden dat deze methodes het resultaat zijn van een pure persoonlijke indeling en benaming. Ze dienen alleen als basis voor persoonlijk artistiek onderzoek.
Deze vijf methodes hebben tijdens mijn artistiek onderzoek dus uiteraard voor een zeker invloed gezorgd. Via deze methodes heb ik verschillende concepten uitgevoerd.
Mijn artistieke zoektocht naar het zichtbaar maken van de leegte, de ruimte tussen twee elementen, geef ik weer aan de hand van een chronologische lijst van de experimenten en uiteindelijke werken. Naast de door mij toegepaste methode zal ik ook telkens kort het concept van het werk uit de doeken doen, zodat de keuze voor de betreffende methode duidelijker wordt.
Tot slot komen ook al mijn bevindingen over het artistiek proces, de methodes, de moeilijkheden tijdens het maakproces, de herkenbaarheid van mijn werk en de toekomstperspectieven die ontstaan zijn via dit onderzoek aan bod. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Haesevoets, H. (2014). Materiële onzichtbaarheid. Onderzoek naar het zichtbaar maken van de ontastbare ruimte tussen personen, objecten en de ruimte waarin ze zich bevinden.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8214d8fbcc5014d9acba67f207f.
|
Home 
