| Samenvatting : |
Dit artikel draait rond de wisselwerking tussen Woord en beeld in een bijbels kader. Als gelovige anno 2017 heb ik een sterke affiniteit met de Bijbel, maar sta ik ook als grafisch ontwerp in een wereld waarin we te maken hebben met een overvloed aan beelden in de grootst mogelijke zin van het woord. In mijn project onderzocht ik de relatie tussen Woord en beeld op verschillende vlakken. Het startpunt was de tekst uit de vier evangeliën: Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes. Ik ging op zoek naar een nieuwe structuur die de tekst kon ondersteunen. Aan de hand van ideeën uit het modernisme en protestantisme streefde ik naar een universeel systeem om een zuivere stijl te bereiken. Uiteindelijk werd duidelijk dat het niet mogelijk is om de bijbelse tekst op een universele manier vorm te geven. Door dat te doen werd de boodschap ingeperkt. Er was nood aan een extra laag, een eigen interpretatie. Dit uitte zich in een tastbare beeldende laag waar ik naar aanleiding van persoonlijke associaties de teksten probeerde weer te geven. Niet om het Woord te overstemmen, maar juist om het te verrijken. De spanning tussen Woord en beeld is een blijvend gegeven wat uiteindelijk ook doorgetrokken wordt in boekvorm.
De typografische interpretatie zou omschreven kunnen worden als beeldend Woord. De woorden zijn aan de basis al beeldend omdat iedereen zich er wel een voorstelling van maakt. Daarnaast komt ook beeldspraak vaak voor. De beeldende interpretatie kan als Woordend beeld benoemd worden, omdat het Woord verweven werd met het beeld. De visuele vertaling is een persoonlijke vertaling waarin het Woord een centrale rol speelt. De beeldende interpretatie sluit niet uit dat de typografische interpretatie ten diepste ook beeldend is. Hiermee toon ik aan dat Woord en beeld elkaar nodig hebben en eigenlijk niet te scheiden zijn. |
Home 
