Samenvatting :
Een mensenlichaam is iets absurd. Wij zijn allemaal een omhulsel van huid, vlees, beenderen, bloed, organen... Ons lichaam is het vervoermiddel, dat ons van punt A tot punt B brengt, van de geboorte tot de onontkoombare dood. Want ja, iedereen sterft. Als mensen zijn wij gedoemd om samen op deze aarde te leven en te sterven binnen het ons toegewezen lichaam.
Deze scriptie is een verhalend onderzoek naar dat absurde mensenlichaam. Eigen observaties, anekdotes en ervaringen vormen de leidraad waaraan wetenschappelijk onderzoek en voorbeelden uit de kunstwereld gekoppeld worden. Op verhalende wijze daag ik de lezer uit om na te denken over het vanzelfsprekende lichaam, om dingen van zichzelf in vraag te stellen. Is het bijvoorbeeld niet raar dat we eetbaar zijn als stuk vlees, maar dat we ervoor kiezen dat niet te doen? Of dat onze tanden uitvallen en bijgroeien vanuit zacht vochtig tandvlees? Het wetenschappelijk aspect vult de gedachtestroom op bepaalde plaatsen aan, zonder hierin te overdrijven. Want het eigen peinzen als a-theoretisch mens kan soms verwonderlijker en onthullender kan zijn dan feiten. Het wetenschappelijke beperkt zich tot wist-je-datjes en de lichamelijke gebeurtenissen die we feiten noemen worden vooral vanuit hun culturele context belicht door de eigen ervaringen en voorbeelden uit de kunstwereld. Hoe komt het bijvoorbeeld dat onze huid verrimpeld in water? Of wat gebeurt er met ons lichaam wanneer we sterven? De voorbeelden uit de kunstwereld komen uit verschillende disciplines: schilderkunst bij o.a. James Ensor, installaties van Damien Hirst, sculpturen van Francesco Albano, fotografie van Eliza Bennett, literatuur van o.a. Mary Shelley, films van o.a. Tim Burton en muziek van Camille Saint-Saëns. Hierbij worden mijn eigen werken geplaatst: vloeiende Chinese inkt illustraties van gedoemde mensen en gelaagde acryl schilderijen die ons zotte lichaam illustreren. Er wordt niet specifiek op de werken zelf ingegaan aangezien de plaatsing binnen de beschrijvende tekst en de koppeling aan de kunstwereld genoeg onthult. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Bollinne, J. (2022). Memento Mori: het levende, vervallende en dode mensenlichaam.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a82181b957990181b96fad6a0623.
|
Home 
