Samenvatting :
In dit artikel wordt onderzocht op welke manier lichamelijke vervormingen, hetzij aangeboren hetzij ontstaan in de fantasie van de kunstenaar, kunnen geïntegreerd worden in een beeldend werk.
Het inleidend deel is een korte beschrijving van de manier waarop, in eerste instantie gehandicapte mensen en later de vervormde lichaamsdelen afzonderlijk, in de geschiedenis van de beeldende kunsten gebruikt werden. Deze korte samenvatting is van belang om zicht te krijgen op de evolutie die de positie van de mindervalide in de kunst heeft ondergaan. Aanvankelijk gebruikten kunstenaars de afbeelding van mindervaliden omwille van diverse redenen: om de sociale status van een gezond en mooi persoon te onderstrepen, als kapitalistisch bezit of in vanitastaferelen.
In het praktische gedeelte van het artikel worden de verschillende werkwijzen en technieken van een aantal hedendaagse kunstenaars besproken. Er wordt onderzocht hoe zij lichaamsdelen en deformaties gebruiken in hun werken en vervolgens wordt nagegaan hoe de maatschappij omgaat met deze beelden.
Aan de hand van de resultaten en voorbeelden wordt er geëxperimenteerd met houdingen en composities om na te gaan op welke manier al dan niet gezonde lichaamsdelen in sculpturen gebruikt kunnen worden zonder daarbij te bepalend te worden tegenover de rest van het lichaam.
Er wordt ook geëxperimenteerd met andere materialen die een illusie kunnen geven van de realiteit of verwijzen naar de realiteit.
Enerzijds wordt gefocust op kunstenaars die heel realistisch werken en een grote inspiratiebron zijn voor mijn persoonlijk werk waarbij ik afgietsels maak van menselijke lichaamsdelen.
Anderzijds worden die kunstenaars besproken die mij het inzicht gaven om nieuwe beelden te ontwikkelen met een andere stijl. Mijn beeldend werk is van een strakke en academische stijl naar een vlotte, lossere stijl geëvolueerd waarbij humor en het creëren van een onbehaaglijk gevoel bij de toeschouwer belangrijk wordt. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Kerens, R. (2014). Abnormaal normaal. Een onderzoek naar de essentie en de betekenis van het gebruik van realistische lichaamsdelen in de beeldende kunst.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8214d8fbcc5014d9ab54f2f0b5e.
|
Home 
