Samenvatting :
Taal wordt gebruikt als een manier om concepten uit te denken en te verkondigen aan anderen, om de chaotische wereld te positioneren, om onszelf te kunnen plaatsen in die wereld. Bij een psychose faalt de taal erin om hetgeen wat speelt uit te drukken. Het werkt als een laatste verdedigingsmiddel om dat wat omgaat in die chaotische wereld, datgene wat zonder aankondiging op je afkomt, toch te kunnen plaatsen. Maar wat kan er nog uitgedrukt worden op het moment waarop communicatie onmogelijk wordt gemaakt? Met behulp van schrijven en tekenen tracht ik een sfeer op te roepen die begonnen is vanuit de psychotische toestand van een familielid, en eindigde met verschillende raakvlakken op een persoonlijk niveau. Door tekst en beeld zo te positioneren, komt het dwangmatige van het handelen op de voorgrond te liggen.
|
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Crommen, V. (2018). Tussen waan en werkelijkheid.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8217080aae3017080ad9b880010.
|
Home 
