Samenvatting : Bouwkundige constructies bestaan als op zichzelf staande bouwwerken zoals kathedralen of huizen en als hulpconstructies zoals kranen of stellingen. Ondanks de ondergeschikte functie van de hulpconstructies, hebben deze vaak een interessante opbouw. Stellingen bijvoorbeeld vouwen zich als een tijdelijke tweede huid rond de te bewerken bouwwerken, wat visueel een sterk en levendig beeld geeft.
Architecturale stellingen zijn tijdelijke, externe, functionele hulpconstructies zonder bewust bedoelde esthetische uitstraling. Binnen dit project wordt de aandacht op de onbedoelde esthetiek van stellingen gelegd. Er is een esthetiek zichtbaar in het repetitieve lijnenspel van de buizen, in de verbindingen tussen de gebouwen en de stelling of de buizen onderling en in het contrast tussen het massieve gebouw en de open stellingen.
Deze functionele en visuele kenmerken worden geïnterpreteerd en verwerkt tot een sieradencollectie. In deze uiteindelijke collectie onderscheiden we verschillende interpretaties van stellingen. In de eerste groepering fungeren ruwe stenen als representatie van de massieve gebouwen. Zoals open stellingen een gebouw van buitenaf ondersteunen ontstaat er ook een tweede groepering waarbij fijne constructies rond ruwe stenen kronkelen.
Mijn masterproject toont de artistieke mogelijkheden van architecturale stellingen, toegepast in een collectie bouwkunstige sieraden. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Lips, S. (2018). Onbedoelde schoonheid.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8216440ce94016440edea640129.
|