Samenvatting :
Mijn werken zijn een weergave van de relatie tussen mij en het bos waarlangs ik opgroeide. De impressies van het boslandschap zijn geborduurd op textiel en worden gepresenteerd op een constructie. Deze zelfgemaakte constructies zijn ontstaan vanuit een fascinatie voor het romantische idee van ongerepte natuur, zonder enig spoor van mensen. Echter, door de confrontatie met de aanwezigheid van de mens in het bos , ben ik beginnen inzien dat andere mensen, door het plaatsen van constructies, ook een relatie met de omgeving zijn aangegaan.
Deze relatie tussen mens en natuurlijke omgeving noemt men 'place-attachment’. 'Place-attachment’ ontstaat onder andere door veel tijd en ervaringen in deze omgeving te beleven.
Een kenmerk van zo een relatie is het reconstrueren van deze omgeving zoals ik in mijn werken doe.
Ik doe een onderzoek naar hoe 'place-attachment’ zich manifesteert in de kunstwereld via landschapschilderkunst. Om de relatie tussen mens en landschap te begrijpen ga ik eerst de relatie tussen mens en natuur bespreken, aangezien 'landschap’ een mentale constructie is die verwijst naar 'land’ en 'schap’. 'Schap’ komt van het scheppen; het creëren van een mental beeld. 'Land’ verwijst naar de fysieke werkelijkheid; de natuur.
De reden waarom wij als mens ons zo aangetrokken voelen tot de natuur is terug te vinden in de wetenschap. De theorie van Rachel en Stephen Kaplan, genaamd 'Attention Restoration Theory’ gaat er van uit dat mensen zich beter voelen en kunnen concentreren nadat ze in de natuur zijn geweest. Ook de 'Biophilia Hypothesis’ van O. Wilson zegt dat de mens een aangeboren aantrekking heeft tot de natuur.
De relatie tussen mens en landschap is ook terug te vinden in de wetenschap, namelijk de biologische evolutie van de mens. De biologische, culturele en individuele factoren hebben een invloed op hoe we een landschap mentaal ontvangen en verwerken.
Dit alles kan verklaren waarom in de schilderkunst het landschap zo een prominent onderdeel is. Kunstenaars en filosofen zijn doorheen de geschiedenis gefascineerd en geïntimideerd door de natuur en het landschap en willen deze onmeetbare schoonheid vastnemen.
Ook in de hedendaagse kunst is er een link te vinden tussen landschapkunst en 'place-attachment’. Het regelmatig teruggaan naar de plek waar men een relatie mee heeft of het reconstrueren hiervan zijn kenmerken van 'place-attachment. Beide zijn terug te vinden in de werken en levens van hedendaagse kunstenaars zoals bijvoorbeeld Peter Doig. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Sijbers, L. (2019). 'Place-attachment’ in de kunstwereld.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8216f8eb0df016f8eb48e500006.
|
Home 
