| Samenvatting : |
Dit artikel tracht ik een zo zinvol mogelijke inkijk te leveren in mijn werk; een film, genaamd “Een Vertoning”. Met Een Vertoning probeer ik mijn kijk op het leven op intuïtieve wijze uit te beelden. Het is één mogelijke interpretatie van het leven, één mogelijke uitbeelding van de realiteit, één mogelijke ordening van de chaos. Dit leidde tot een absurd, filmisch maar desondanks geloofwaardig tafereel dat zijn waarde vindt in het ontbreken van een begrijpelijk kader: het is een autonome werkelijkheid gefundeerd op onzin. Daarom is een duidelijke omschrijving van Een Vertoning waardeloos, ze zou een te definitieve zin geven aan het tafereel en zo zijn fundering onderuit schoppen. Een Vertoning is een ordening die enkel te begrijpen is als chaos. De enige tekstuele inkijk die zinvol is voor mijn werk is een tekst die hetzelfde doet als mijn werk: een mogelijke ordening geven aan de chaos.
Dit doe ik a.d.h.v. de vraagstelling: “Hoe verhoudt mijn werk “Een Vertoning” zich tot de realiteit?” Want de uitbeelding van Een Vertoning mag dan wel absurd zijn, ze is niet willekeurig. Ze heeft wel degelijk een verhouding tot de realiteit, hoe absurd dan ook. Deze verhouding probeer ik te benaderen met het begrippenpaar “presentatie en representatie” en later “ritme”. Wat ritme betreft wend ik me tot de notie van ritme zoals veelvuldig en diepgaand uitgewerkt door Gilles Deleuze. , Tenslotte concludeer ik dat een concrete analyse niet vluchtig genoeg is om als waarheid te aanschouwen. Als waarheid is ze te definitief om een plaats te vinden in de steeds veranderende chaos. |
Home 
