Samenvatting : Deze scriptie, Grijs, vertrekt vanuit twee centrale vragen: 'Wat is een tekening?’ en 'Wat is een archief?’. Ze (onder)zoekt (suggesties van) antwoorden, en dat binnen de intimiteit van de eigen praktijk. De vijf boekvolumes hebben elk een eigen benaderingswijze, maar vinden elkaar in het hernemen en het herformuleren.
De Inhoudstafel zet een trapsgewijze structuur uit van algemene vragen en opdelingen, die beantwoord worden vanuit de ervaring van de eigen praktijk. De Leeslijst volgt diezelfde structuur, maar verzamelt inspiratiebronnen om zo een meerstemmig inzicht te bieden in de aangehaalde kwesties. Langs elkaar maken deze volumes een gesprek tussen schrijver en omgeving hoorbaar.
In Notities wordt het schrijf- en denkproces in al zijn fasen ontleed. Hoewel het een puur tekstueel volume is, treedt het schrijven hier ook op als beeld in de vorm van handgeschreven nota’s.
Het Getijdenboek speelt met de tekst-beeldverhouding en laat de antwoorden bij de lezer liggen. Het is een boek dat tijd vraagt, herhaaldelijk en in afwisseling met de andere volumes gelezen/bekeken moet worden.
Het Diptieken-volume presenteert een beeldend spel. De beeldconstellaties trachten inhoudelijke banden met elkaar aan te gaan; daarbij speelt het omslaan van de pagina een vitale rol.
Het is essentieel om de volumes langs en met elkaar te begrijpen. Samen trachten ze eigen definities te formuleren en een samenhangend metaforisch denksysteem bloot te leggen, waarbinnen het werk begrepen kan worden.
|