| Abstract : |
Het kunstenaarsboek wordt bekeken als een archief voor impressies en indrukken die worden weergegeven in tekeningen. Het landschap ligt aan de basis van deze tekeningen. Vanuit de chaos van alle indrukken uit het landschap worden reeksen gecreëerd met als bedoeling rust te vinden. Daarnaast wordt er ook bekeken hoe de inhoud als opsomming kan werken en niet als narratief. In het onderzoek wordt ook de vorm van het kunstenaarsboek onderzocht met een toespitsing op materiaal gebruik en inbindmethode.
Het landschap heeft verschillende functies. In dit onderzoek ligt de nadruk op de analogie van het landschap. De kunstenaar is in staat om een betekenis toe te kennen aan het landschap. Vervolgens wordt er bekeken hoe het landschap in de hedendaagse kunst vertegenwoordigd is en hoe hedendaagse kunstenaars nog steeds van dit thema gebruik kunnen maken. In het onderzoek merken we dat het landschap vaak topografisch wordt weergegeven en dat het gevoel van ontheemding naar voren komt. Als kunstenaar moet je hier een duidelijk standpunt innemen. Je bent in staat om enkel het gevoel van ontheemding weer te geven, maar je kan er ook een antwoord op bieden. Een antwoord merken we bij kunstenaars als Arpaïs Du Bois en Peter Buggenhout. Daarnaast kan je het gevoel van ontheemding ook laten varen en het landschap enkel gebruiken als vorm ter illustratie van je visie. Dit wordt getoond aan de hand van het werk van Bram Kinsbergen. |
Home 
