Samenvatting :
Dagelijks bewegen we ons door ruimtes die we normaliter waarnemen. Hierbij gaat het niet enkel om de ruimtes die ons meteen in het oog springen, maar eveneens de ruimtes die in eerste instantie verborgen zitten voor onze blik. Al deze elementen hebben een invloed op onze perceptie van een ruimte. Wanneer een waarnemer de ruimte in zich opneemt, heeft dit vaak iets bijzonders, omdat het altijd gaat over een gewaarwording door het volledige lichaam. Hierdoor kunnen de interpretaties van éénzelfde ruimte onvermijdelijk subjectief zijn. Maar hoe kan ik dan deze subjectieve indruk van een ruimte omzetten in een beeld?
Doorheen dit onderzoek wordt de focus gelegd op de ruimtes in een woning, mijn thuis. Het boven en onderverdiep, de kelder en de zolder, en de trap die zijn eigen ruimte vormt. Daarbij zal het niet gaan om een imitatie van de werkelijkheid, maar slechts om een subjectieve interpretatie ervan. Hierdoor zal er voornamelijk een focus gelegd worden op eigen werken en door zijn unieke interpretatie zullen er nieuwe ruimtelijke ervaringen naar boven drijven. Ondanks alles zal je allereerst de plaats min of meer bewoond moeten hebben om de waarneming van diezelfde ruimte te tekenen. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Hulsmans, H. (2018). De verdieping van het gewone. Hoe zolder en kelder op de gewoontekamers aansluiten.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-MAD.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8217080aae3017080adc4a90052.
|
Home 
