Samenvatting :
De tijd dat voor elke server die in een datacenter draait een dedicated fysieke server is voorzien, is voorbij. Dit is tegenwoordig niet meer haalbaar, aangezien dit zowel op logistiek vlak (het kunnen plaatsen van de servers) als op economisch vlak (de hoge kost voor stroom en koeling) zeer moeilijk wordt. De oplossing hiervoor is virtualisatie. Door deze servers allemaal virtueel te laten draaien en te verspreiden over meerdere fysieke host-machines wordt de totale ruimte die de servers innemen aanzienlijk verminderd en kunnen dus meer servers in een datacenter draaien. Op het gebied van stroomverbruik en koeling worden de fysieke machines op deze manier efficiënter benut.
Binnen de datacentra van Open Line worden vooral vSphere 5/6 en in beperkte mate Hyper-V 2012/2016 als hypervisor gebruikt. Om toekomstgericht te kijken wordt in dit onderzoek nagegaan of het interessant is om ook andere hypervisors te implementeren. Hiervoor is een vergelijkend onderzoek uitgevoerd tussen de drie volgende hypervisors: Microsoft Windows Server Hyper-V 2019, VMware vSphere 6.7 en Red Hat Virtualization 4.2. Het gaat zowel over een literatuurstudie, aangevuld met enkele beknopte interviews met werknemers van verschillende takken van het bedrijf, als om een praktisch onderzoek op een testomgeving (gelijkaardig aan de huidige productieomgeving).
Om de hardware in het datacenter zo efficiënt mogelijk te benutten, is het uiteindelijk de bedoeling om zo veel mogelijk Virtual Machines (VMs) te laten draaien op zo weinig mogelijk hardware. Om deze reden wordt onderzocht wat de overhead is van de verschillende hypervisors. Ook wordt gekeken of de hypervisors goed samenwerken met de bestaande hardware in het datacenter. Dit wordt getest aan de hand van een stresstest die voor minstens drie dagen uitgevoerd wordt om te kijken of alle hypervisors stabiel draaien. Hiernaast wordt aan de hand van benchmarks de performantie van verschillende soorten VMs (verschillende operating systems (OS)) getest om te kijken of de hypervisors moeite hebben met het draaien van een bepaald OS. Ten slotte is een prijsanalyse gemaakt om te kijken wat de verschillen in kost zijn tussen de hypervisors. |
Wil je naar dit eindwerk verwijzen in je eigen eindwerk, paper of rapport, gebruik dan dit formaat (APA):
Bijnens, H. (2019). Hypervisors voor een datacenter.
Onuitgegeven verhandeling, Hogeschool PXL, PXL-Digital.
Gevonden op
op
http://doks.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=SEtd8ab2a8216cd2dafb016cd2f4f56b08d5.
|
Home 
