| Samenvatting : |
Inleiding: Deze bachelorproef betreft het nagaan van de competenties die een adviesverlener nodig heeft voor het aanreiken van assistieve technologie, de huidige manier van adviesverlening en de tekorten hierin. Hierna zal worden gekeken of de ergotherapeut een geschikte persoon is voor adviesverlening.
Doel: Het doel is om te kunnen aangeven of de ergotherapeut de geschikte persoon is voor de adviesverlening omtrent assistieve technologie en weer te geven welke competenties hij hiervoor nodig heeft.
Methode: Het onderzoek bestaat uit een literatuurstudie en praktijkonderzoek. De literatuurstudie is gebaseerd op Nederlands- en Engelstalige literatuur. De literatuur komt vanuit verschillende databanken, boeken, lezingen en tijdschriften. Het praktijkonderzoek betreft informatie verkregen uit semi-gestructureerde interviews en een focusgroep met gebruikers van assistieve technologie en adviesverleners.
Resultaten: Vanuit de literatuurstudie en het praktijkonderzoek blijken er nog heel wat tekorten in de adviesverlening omtrent assistieve technologie. De gebruiker zou meer inspraak moeten hebben gedurende het proces en er zou meer tijd moeten vrijgemaakt worden voor de cliënt. De adviesverlener moet goed kunnen luisteren, empathie tonen en voldoende kennis hebben over assistieve technologie.
Conclusie: De ergotherapeut is geschikt om adviesverlening te geven. De competenties die nodig zijn voor goede adviesverlening zijn: cliënt-gecentreerd werken, alert zijn, respectvol handelen, open-mindend houding, oplossingsgericht denken en een integere houding aannemen. De adviesverlener moet goed luisteren, empathisch zijn, de cliënt in kaart kunnen brengen en voldoende kennis hebben over assistieve technologie.
Trefwoorden: Assistieve technologie, ergotherapie, adviseren, adviesverlener en hulpmiddelen.
|
Home 
